-
1 opakowanie
-
2 paczka
paczka [paʧ̑ka] f3) ( opakowanie z zawartością) płatków Packung f; papierosów Packung f, Schachtel f; zapałek Schachtel f
См. также в других словарях:
opakowanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. opakować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}opakowanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. opakowanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} to, czym coś jest opakowane,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opakowanie — n I 1. rzecz. od opakować. 2. lm D. opakowanieań «to, czym dana rzecz jest opakowana; czasem również z zawartością» Opakowanie papierowe, tekturowe, drewniane. Towar w ładnym opakowaniu. Opakowanie jednostkowe, zbiorcze. Kupić kilka opakowań… … Słownik języka polskiego
puszka — ż III, CMs. puszkaszce; lm D. puszkaszek 1. «opakowanie jednostkowe, najczęściej blaszane, nie przystosowane do wielokrotnego otwierania, zwykle w kształcie walca lub prostopadłościanu, umożliwiające trwałe i hermetyczne zamknięcie zawartości;… … Słownik języka polskiego
bombonierka — ż III, CMs. bombonierkarce; lm D. bombonierkarek «ozdobne pudełko stanowiące opakowanie słodyczy (także wraz z zawartością)» Kilogramowa bombonierka. Kupić, dostać bombonierkę. ◊ Pokoik jak bombonierka «niewielki, komfortowo urządzony pokój»… … Słownik języka polskiego
pudełko — n II, N. pudełkokiem; lm D. pudełkołek «skrzyneczka z lekkiego materiału (np. tektury, drewna, blachy itp.) służąca do przechowywania czegoś; także rodzaj opakowania jednostkowego, zwykle o kształcie prostopadłościanu lub walca, mającego wieko… … Słownik języka polskiego